Bye bye India.

Het zit er op, de tocht door de deelstaat Rajasthan. Een boeiende reis met veel tegenstellingen. We genoten van de prachtige kleuren, geuren(!), de bazaars, forten, paleizen, (Taj Mahal-toppertje!), het heerlijke eten, de vriendelijke mensen, mooie haveli hotels en ga zo maar door.

Iets minder genieten was de diarree nà dat heerlijke eten (Yvonne en Chris), de soms ronduit ongeïnteresseerde mensen, het gebedel, en niet te vergeten de onvoorstelbare smerige troep op straat, niet alleen in de dorpjes maar ook in de miljoenenstad Delhi.

Voor de Tukkers onder jullie: De Boeldershoek in 't onwieze, zonder afvalverwerking.....!!

Vrijdagavond 14/8 hebben we Chris en Yvonne naar het vliegveld gebracht, 1 dag eerder dan we gedacht hadden. Ze vertrokken wel op de 15e, maar dan om 0 uur 50! Even aan de aandacht ontsnapt, maar alles is goed gekomen. Dit soort vergissingen komen wel vaker voor (hè Hans Oosten..... grapje voor de insiders!)

Zodoende zitten Maarten, Henk en ik een dag eerder in het hotel in Delhi. En dat is geen onverdeeld genoegen!

Hoewel dit volgens onze chauffeur het duurste hotel van de hele trip is, (en we hebben prachtige hotels gehad), zou de hotelpolitie in NL zich drie keer in zijn eigen speeksel verslikken, zo'n rotzooi. Oké, Delhi is duurder maar.... zelf moesten we hier handdoeken, toiletpapier en lakens regelen. En dat in de luxury room.

Het bed, twee éénpersoonsbedden naast elkaar, waren opgemaakt met één éénpersoonslaken in de breedte over het bed. Veel te kort dus. De dekens op de zelfde manier. In die dekens vind je het ontbijt terug van de hotelgast die vòòr jou die kamer bewoonde.

Want het ontbijt krijg je in dit hotel nog steeds 's morgens op de kamer. Drie weken geleden hing er een briefje op de deur van de eetzaal dat er een symposium van Samsung was. Wel, nu drie weken later hangt het er nog steeds. Succesvol symposium?

Maar om dat ontbijt eerst maar eens op je bed te krìjgen...! Dat is een hele toer.

1. Je belt met de receptie. Je vraagt 2x ontbijt met black coffee. Komt er 1x ontbijt met thee.

2. Je legt uit dat er voor 2 personen 2 ontbijten nodig zijn met black coffee.

3. Hoera, er komen 2 ontbijten.

4. O jee, te vroeg gejuicht. 2 ontbijten met thee!

5. Alles op een briefje geschreven en naar de receptie gebracht.

6. Het lukte.

Dag 2.

We besluiten om tòch maar het ontbijt op een briefje te schrijven. Maar terwijl we aan het schrijven zijn wordt er op de deur geklopt. Daar staat de ober met 2 ontbijtjes!! Had het briefje van de vorige dag maar weer gebruikt. En tòch weer thee meegenomen terwijl er duidelijk black coffee op dat briefje stond....

Je blijft je verbazen. Zo zouden we een keer na een lange warme dag 'sleep in a beautiful hotel with swimmingpool' zoals onze chauffeur vol trots vertelde. Op mijn vraag of er ook water in de in de pool zat keek hij mij heel verbaasd aan. 'Of course' was zijn reactie. Nou, je voelt hem al: toen we aankwamen een prachtige pool met stoelen er omheen, maar er zat geen water in....!

En zo zijn er veel meer dingen. Denk je dat alles klopt, komt er geen water uit de kraan, maar vult de stortbak van het toilet zich wèl met loeiheet water....

We ergeren ons er absoluut niet aan, we glimlachen en rangschikken deze voorvallen onder ''s lands wijs, 's lands eer'. Zo overleef je hier op een prettige manier!

Maar goed, we zitten een dag langer in Delhi dan de bedoeling was. We hebben echt pech, want zaterdag is Independence Day. Alles, maar dan ook werkelijk alles is gesloten! Het razend drukke verkeer, waarbij alles door elkaar rijdt, schreeuwt, optrekt, toetert om gek van te worden, is verdwenen. Het is doodstil op straat. Je kunt een kanon afschieten, je kunt op de fiets veilig door de stad.

De mensen blijven thuis, bij de familie, mede, naar men zegt, uit angst voor terroristische aanslagen.

Daarbij komt ook nog dat I. Day een dry day is. Nergens mag alcohol geschonken worden, er is geen biertje te krijgen in heel Delhi!

Dus zitten we op de hotelkamer op ons bed, want stoelen zijn er niet, met een colaatje onze boerenbridgecompetitie te spelen.

Ook op zondag is er nog veel gesloten. Dus we boerenbridgen....

Onze darmproof local eettent van het eerste uur hebben we ook weer opgezocht. Toen we vrijdagavond aan de late kant waren vonden we de hond in de pot. Niet letterlijk, want het is er vegetarisch! Ter plekke werd verse fried rice voor ons gemaakt, heerlijk. We hebben het 'stamgastgevoel' Er wordt nu gevraagd of we de volgende avond weer komen. De baas zorgt dan voor cola light en een biertje. En morgenavond, 17/8 is ons een gebakken ei beloofd op de nasi. Zo hebben we ook onze eigen tafel. Normaal gesproken zitten de locals daaraan te kaarten (voor de blower) maar als ze ons zien aankomen pakken ze de kaarten bij elkaar en gaan ergens anders zitten.

Het is een griebus tent met heel vriendelijk mensen en onze darmen doen het goed op deze langzame gewenning. Hier zijn we nog nooit ziek geworden, maar één van ons wèl in een 'betere' tent!

Hopelijk gaan we maandag back to normal life en valt er nog iets leuks te beleven in Delhi.

Dinsdag 18/8 vliegen we naar Kathmandu. T/m vrijdag zijn we in de stad om allerlei formaliteiten regelen om naar Tibet te kunnen en mogen gaan.

Het visum voor Nepal is oké. In Nepal moeten we een Tibetpermit èn een visum voor China regelen.

We mogen niet met z'n tweeën reizen, maar wel in een groep. Hoe groot die groep moet/mag zijn is niet voorgeschreven. Twee personen is ook een groep....., als het maar georganiseerd is, (en de Chinezen controle kunnen houden...)

Volgens planning vertrekken we zaterdagochtend 22/8 om 05u30 uit Kathmandu door de Himalaya naar Lassha inTibet. Grootte van de groep? Nog onbekend.

Na ong. 5 dagen zullen we op 26/8 in Lhasa aankomen. Na een paar rustdagen proberen we op 29/8 de trein 'over het dak van de wereld' te nemen om via Golmud naar Xian te gaan. Vanaf daar na een paar dagen verder China in om uiteindelijk in Hongkong te belanden.

Hoe het wordt weten we niet en hoe internet en telefoon in de Himalaya werken weten we ook niet, dus misschien melden we ons pas weer na 2 weken of zo......

Gineke en Henk