Mazzel of ècht verdiend?

26-07-2009.

In mei 2007 schreef ik inmijn laatste reisverslag (vanuit Indonesië) : '.....donderdagochtend, KL 810, staan we (houd je vast) om 05.uur 35 weer helemaal fris en fruitig op Schiphol, op weg naar misschien wel een nieuwe uitdaging....!'

Dat die nieuwe uitdaging zou komen wisten we diep in ons hart wel, maar mede door het 'opa en oma worden', (in 2008 is Guusje geboren), duurde het iets langer voor we de rugzak weer tevoorschijn haalden.

Uiteindelijk stonden we zaterdag 25 juli j.l. toch weer op een vliegveld, Düsseldorf dit keer, voor die nieuwe uitdaging. Via internet was reeds ingecheckt en mochten we naar een 'snelle' balie. Het duurde even, maar we werden wel als eersten geholpen: ..'of we het vervelend vonden om naar de businessclass te gaan ? Het vliegtuig was overboekt..' Geen probleem natuurlijk. Kregen we ook nog kortingsbonnen voor de tax free shop!! Toch wel mazzel vonden we. Alleen dat Maarten zijn scheerschuim bij de security moest inleveren was ietsjes minder....

En zo gebeurde het dat wij, terwijl iedereen in de economy class zijn plekje aan het zoeken was, wij al uitgebreid met een glas (ècht glas) champagne in de hand in de heerlijke stoelen van de businessclass zaten. Dat ik met mijn voeten niet bij de grond kon en dat ik zóveel beenruimte had, zodat ik niet bij de stoelzakken vóór me kon namen we maar voor lief.

Eenmaal in de lucht volgde er een compleet diner aan wit gedekte tafeltjes, met weer champagne, chablis en ècht bestek, amuzes, salades, vlees, kaasplankjes, fruit, toetjes en diverse soorten koffie, behalve Irish. We keken elkaar aan en vroegen ons af of dit nou gewoon mazzel was of dat we dit ècht hadden verdiend.... We hielden het maar op het laatste! Toen de heren dan ook nog een toilettas kregen met oa. (hoera Maarten) scheerschuim, wel toen kon de start van deze reis niet meer kapot. De uitdaging kon beginnen.

Nadat we op het vliegveld van Delhi nog even een health checkup hebben gehad op Mexicaanse griep, wat niet méér inhield dan een verklarinkje in te vullen, zijn we nu in Delhi: het is druk, krioelt, stinkt, rijweg vol auto's, paard en wagens, fietsen, riksja's, tuktuks, koeien en niet te vergeten een constant aanhoudend lawaai van claxons. Eten voor 1 euro pp, lekker, met behoud van darmen, vriendelijke mensen en ga zo maar door. Maar als je drie biertjes besteld, krijg je er één en als je twee flessen mineraal water vraagt, komen ze met één fles ijskoud en één fles heet water. Kennelijk is er toch regelmatig een taalprobleem... Morgen gaan we Delhi verder bekijken.

Maar eerste gaan we lang slapen, want hoe mooi de businessclass dan wel niet was, we moesten wèl midden in de nacht, half vier, overstappen in Dubai en bijna vier uur wachten op onze aansluiting naar Delhi.

De volgende ochtend ontbijt op bed.......

Oh ja, we hebben een Indiaas telnr. +919717849850. Tijdsverschil met NL, heel vreemd, 3,5 uur. (later)

Groetjes, Gineke en Henk.